8ste verslag Nepal dl.2 van 30 mrt. - 13 april '23

Van DONDERDAG 30 MAART tot DONDERDAG 6 APRIL; KATHMANDU. EEN WEEK BIJ DE OUDERS VAN MANISH .

DONDERDAG 30 MAART: 1ste dag

Rond 10.30 uur brengt Keshab mij naar MAKALU PETROL POMP IN KALANKI waar Manish vader ook naar toe zal lopen. Het is druk op de weg want hier is de spitstijd tussen 10.00 uur en 11.00 uur 's ochtends omdat dan de scholen en kantoren beginnen. Manish vader staat er al en hij stapt ook in de auto, waarna Keshab ons afzet bij hun huis

De familie verwelkomt mij hartelijk. Ik krijg weer de kamer van Manish om te slapen. Terwijl we buiten plaats nemen op de schommelbank word ik verwent met lekkere vruchten , chapati met omelet en diverse drankjes. Ik zie nu voor het eerst de 8 maanden oude baby van Manish broer en schoonzus. Het is een mooi meisje met grote bruine ogen.

Aan het eind van de middag maken Manish moeder en ik een lange wandeling in de mooie omgeving. Ze wonen op een heuvel met een prachtig uitzicht op de Kathmandu vallei . Als de zon schijnt is het warm , maar zodra de zon ondergaat koelt het af en moet je een vest aandoen of naar binnen gaan (en soms onder de dekens kruipen want binnen is het dan ook vaak koud). Inmiddels zijn Manish zus en broer ook thuis gekomen na hun werk. Rond 20.00 uur eten we dal bhat. Manish vader heeft zelf witte wijn gebotteld van zijn eigen druiven . Deze witte wijn smaakt heel goed. Hier drinken ze geen wijn of andere alcoholische drankjes tijdens de maaltijd, maar nà de maaltijd. Manish belt ook nog naar huis vanuit Noorwegen, waardoor de familie toch weer compleet is.

Ook hier is mijn bed voorzien van een zware doorgestikte deken.

VRIJDAG 31 MAART: KATHMANDU: 2de dag:

Vanochtend kan ik me rond 0.8.30 uur warm douchen waarbij het water uit een slang komt. De hele familie is al uren op want ze staan al op om 0.4.30 - 0.5.00 uur. Zij bidden dan in hun eigen tempeltje , maken het huis schoon, doen met de hand de was met koud water en bereiden de maaltijden voor.

Ik krijg rond 0.9.00 uur brood met kaas en omelet terwijl de rest van de fam. dal bhat eet rond 10.00 uur. Aangezien we vandaag een lange wandeling gaan maken, maken we ook een lunchpakketje klaar om mee te nemen. Zelfs gekookte eieren, fruit en een kan koffie gaan mee. We gaan wandelen naar de witte monastery/klooster boven op de berg. Ook Manish moeder loopt mee in haar in Noorwegen gekochte westerse kleren. Ik doe mijn bergschoenen aan en neem een paraplu mee en een poncho want er is regen voorspelt. Om 10.00 uur vertrekken we van huis en lopen eerst naar het land van Manish vader. De regering gaat naast de rivier een weg aanleggen en daarom hebben ze een muurtje gemaakt naast de rivier zodat het land niet meer kan overstromen. Het stuk land voor de weg heeft hij gratis moeten afstaan aan de regering, maar door de aanleg van de weg wordt het resterende deel van de grond meer waard, zodat hij het later hopelijk tegen een goede prijs kan verkopen. Nu heeft hij de grond verhuurt aan iemand die hierop groenten teelt. Daarna lopen we door naar het WITTE KLOOSTER boven op de berg. Hiervoor moeten we flink klimmen via een pad wat gedeeltelijk door het bos voert. De prestaties van Manish ouders vallen me 100% mee, al is zijn vader wel een beetje kortademig bij het klimmen en is zijn moeder bang bij het afdalen.

Rond 12.00 uur komen we aan bij het WITTE KLOOSTER. Maar we hebben pech want we mogen het niet bezichtigen. Ook het klooster ernaast was niet toegankelijk. Daarna gaan we naar een HINDOESTAANSE TEMPEL , hier gaan we op een trappetje picknicken. De duiven eten ook lekker mee. Daarna komen we terecht bij een grote steen en een monnik Kailash Baba ( ?) die 3x geïncarneerd is en koning is, zegt hij. Hij is ook al in Nederland geweest op kosten van gesponsord geld en zijn vrouw woont in Nederland. Hij legt de afbeeldingen op de steen uit en geeft de website van deze steen en zijn geschiedenis aan ons door. Daarna lopen we ,via de weg, langzaam verder naar beneden en door de vallei terug naar hun huis. Overal worden daar hele grote huizen gebouwd. Om 15.30 uur zijn we thuis. Jammer genoeg regent het gedurende het laatste half uur van onze wandeling. 's Avonds eten we weer dal bhat en halen herinneringen op van de week in Nederland die veel indruk op de familie heeft gemaakt.

ZATERDAG 1APRIL: KATHMANDU: 3de dag:

Vandaag lopen Manish ouders en ik naar de kabelbaan van CHANDRAGIRI HILLS. Daar naar toe is het al 2 uur lopen. De weg gaat overwegend omhoog, deels over een verharde weg en deels over een onverharde weg en over bouwterrein. We moeten zelfs een beekje oversteken en over een muurtje klimmen. Bij het bergstation van de kabelbaan staat een lange rij met wachtende mensen . Het is zaterdag, de enigste vrije dag in de week in Nepal, en veel mensen gaan dan een dagje uit. Een normaal ticket kost hier 800 NPR (€5,61), maar ik als buitenlander betaal 2600 NPR (€18,15 ( dit is meer dan 3x zoveel), en omdat ik ouder ben dan 60 jaar krijg ik korting van 400 NPR, maar dan moet ik alsnog €15,36 betalen. De gondel overbrugt een afstand van 2,5 km en duurt 9 min vgl. de beschrijving maar volgens mij duurt hij minstens 15-20 min. We zitten met 8 pp. in de kabelbaan. Als je naar beneden kijkt zie je alleen maar grote huizen in de Kathmandu vallei. Boven op de Chandragiri heuvel (2551 m) staat de Hindoeïstische tempel van Bhaleshwor Mahadev . Hij vervult de wensen van iedereen die hem eer komt bewijzen. Al gauw begint het te regenen, maar boven ligt er een laag sneeuw. Hier bevindt zich ook een pretpark, een conferentie centrum en de mogelijkheid om zeppelin te doen. Doordat het regent gaan we op het overdekte terras van het restaurant ons lunchpakketje opeten en koffie drinken. De moeder van Manish heeft haar maandelijkse vasten dag en mag alleen fruit en popcorn eten. Het hele dal is in nevel gehuld en er is totaal geen uitzicht naar de omgeving en het is koud. Iedereen staat te schuilen waar het mogelijk is. Na een beetje rond gelopen te hebben met paraplu en poncho besluiten we terug naar beneden te gaan met de kabelbaan. Ook nu staat er weer een lange wachtende rij. Het is koud, winderig en het blijft regenen. Om 16.00 uur zijn we beneden. Daar nemen we de bus naar Kalanki en vervolgens een tuktuk naar huis, waar we op elkaar gepakt zitten met 7 personen. Helaas is het binnenshuis ook koud, zonder kachel, en daarom kruip ik maar onder de dekens. ' s Avonds belt Manish weer op en kan hij met de hele familie praten. ' s Avonds eten we pas om 20.30 uur: kip, rijst, pickles, sperziebonen met aardappel. Daarna evalueren we de dag. Iedereen is het er over eens dat de dag verpest is door de regen, maar de wandeltocht en gondelbaan en de tempels waren de moeite waard.

ZONDAG 2 APRIL: KATHMANDU: 4de dag:

Vanochtend is er weer tot 9.30 uur" power cut" d.w.z. geen elektriciteit en internet.

Om 13.00 uur lopen Manish moeder en ik naar Karnaki waar we Manish vader treffen. Gezamenlijk gaan we dan met twee bussen naar het TAUDAHA MEER. Het is een klein meer in de buitenwijken van Kathmandu. TA betekent slang en DAHA betekent meer. Volgens de mythologie sneed een mythische personage Manjushree de heuvel in het zuiden van de vallei af, waardoor het water van het enorme meer kon wegvloeien , waardoor land en Kathmandu ontstond. In dit meer zwemmen ontzettend veel grote en kleine vissen . Hier mag niet gevist worden waardoor het aantal vissen almaar toeneemt. Ze houden van visvoer en komen dan met een honderd tal naar het wateroppervlak. Ook wij voeren deze vissen met het gekochte voer en lopen om het meer wat een oppervlakte heeft van 4,63 km2. Hier gaan we ons lunchpakketje opeten : chapatis met een gebakken ei. Daarna lopen we naar het Manju Shree Park. Hier zien we ,vanaf de brug over de Bagmati rivier, de Chobar kloof = het resultaat van de Tibetaanse heilige Manjushree die vgl. de legende met een enorm zwaard de Chobhar-kam doormidden sneed waardoor het water van het meer kon weglopen. Jammer genoeg kunnen we niet de grotten in. We bezoeken hier ook de JALBINAYAK ( Ganesh) tempel. Vervolgens lopen we richting het centrum waar we de bus pakken naar Karnaki. En daar weer de tuktuk naar huis. We hebben geboft want als we naar boven rijden rond 17.00 uur gaat het regenen, terwijl ze voorspelt hadden dat het al om 15.00 uur zou gaan regenen.

Thuis aangekomen bel ik het thuis front op en hoor het laatste nieuws.

Na het eten praat ik weer gezellig na met de mannen in huis. De vrouwen liggen dan al in bed of spelen met de baby.

MAANDAG 3 APRIL : KATHMANDU: 5de dag.

Vandaag zijn er problemen met mijn toilet (die water lekt op de vloer) en met de douche. Er zit te weinig water in de watertank waardoor de geiser niet aanslaat en er te weinig water uit de slang komt. Daarom was ik vandaag alleen mijn gezicht aan de wastafel.

Het is vandaag zonnig en iets helderder dan de vorige dagen. Om 10.45 uur komt de bestelde tuktuk voor de deur. Hiermee rijden we de berg op naar Nagarjun en passeren de Hasantar Gumba nunnery , welke we niet kunnen bezoeken. In het Switzerland park bezoeken we een nieuwe tempel die beeldjes bevat van andere tempels die tijdens de aardbeving verwoest werden. Hierin staat een godin die op een leeuw staat. Daarna rijden we verder met de tuktuk naar Chandragir in Dahachok waar op een plein het gouden beeld staat van Kalu Pandey (1713 -1757) die van Nepal één staat heeft gemaakt. Boven in de uitkijk toren hebben we een mooi uitzicht over de omgeving. Daarna gaan we naar een restaurant met een schommelstoel, waar we op het terras wat drinken.

Vervolgens lopen we een aantal trappen naar beneden waar we INDRADAHA bezoeken= een Hindoestaanse tempel in Chandragiri. Volgens de legende kwam koning Indra uit de hemel op een olifant met een gouden ketting om en baadde in Indradaha. Daar in de buurt eten we een deel van de gekochte appels, mandarijnen, druiven en bananen op. Vervolgens lopen we verder naar beneden en maken weer een stop bij een Guesthouse waar we gaan lunchen: gefrituurde aardappelpuree, chapatis met omelet en komkommer schijfjes en druiven na. We kunnen lekker buiten zitten. Terwijl we weer verder naar beneden wandelen, zien we vele groenten kassen, champignon tunnels en velden met tarwe. Een paar honderd meter voor hun huis ontmoeten we weer de tuktuk rijder van de heenweg, die ons een gratis ritje naar huis aanbiedt.

DINSDAG 4 APRIL : KATHMANDU: 6de dag.

Er is nog steeds te weinig water, dus douchen is nog steeds niet mogelijk. Vandaag heeft Manish's vader een vrienden dag en wij ( Manish moeder en ik) mogen mee. Na het ontbijt lopen we eerst naar Karnaki en gaan vervolgens met een bus naar de plaats waar een minibus ons opwacht. Hier ontmoeten we de hotel- vrienden en rijden naar hotel restaurant DOLMO TARA COTTAGE in Nagarjun. Een van de hotel - vrienden heeft een boek geschreven over de verschillende trekkingen in Nepal. Er worden hiermee diverse groepsfoto's gemaakt. Het is vooral een gezellige dag voor de hotel- vrienden, maar Manish moeder en ik hangen er maar een beetje bij. Het ontbreekt ons echter aan niets want de hele dag wordt er gegeten en gedronken. Diverse keren ga ik een wandeling maken in de mooie bergachtige omgeving en vermaak me met het lezen van diverse medische artikelen. Rond 17.00 uur stappen we op. Ik ben blij toe, want alleen maar zitten, eten en een stukje lopen is erg afgezaagd. Een man is hartstikke dronken en moet ondersteund worden. Er zijn er ook enkele die iets minder aangeschoten zijn. Met de minibus worden we afgezet bij Karnaki. Daar staat toevallig weer de blauwe tuktuk met de bekende chauffeur. Hij brengt ons naar huis.

Hij zou graag in Nederland taxi chauffeur willen zijn, maar het is moeilijk om een visum te krijgen.

WOENSDAG 5 APRIL: KATHMANDU: 6de dag.

Er is nog steeds te weinig water, dus douchen is ook nu nog steeds niet mogelijk.

Vandaag mag ik een cursusdag bijwonen over het gebruik van SINGING BOWLS, welke wordt gegeven door Shree Krishna Shahi in de buurt van de MONKEY TEMPEL / SWAYAMBHU(NATH). De SINGING BOWLS zijn Tibetaanse klankschalen die trillen en bij het bespelen een rijke, diepe toon voortbrengen. Het bevordert ontspanning en biedt helende eigenschappen, wordt gezegd. Ze worden o.a. gebruikt bij meditatie beoefening, yoga en muziektherapie. Het is een cursus van 3 dagen waar cursisten van over de hele wereld op af komen. Het was best leuk om te zien, maar ik zal nooit een cursus hierin gaan volgen, want als fysiotherapeut ben ik meer mechanisch en fysisch ingesteld. Om 14.00 uur mag ik ook deelnemen aan de gezamenlijke lunch, buiten, bestaande uit rijst, groenten , curry en dal en bananen toe. Daarna gaan de cursisten door met hun cursus maar ik heb het wel gezien. Er zijn verschillende cursisten die een set van 7 "singing bowls" kopen voor $1000. Veel geld, vind ik.

Daarna lopen Manish vader en ik naar de MONKEY TEMPEL / SWAYAMBHU. Om het complex te bereiken moeten we heel wat trappen opklimmen. Als buitenlander betaal ik 200 NPR en de Nepalezen niets. Het complex bestaat uit een stoepa en een verscheidenheid aan heiligdommen en tempels. Op de stoepa zijn Boeddha's ogen en wenkbrauwen geschilderd. Tussen hen is de nummer één ( Nepal schrift) geschilderd in de vorm van een neus. Er leven heilige apen in de noordwestelijke delen van de tempel. Ze zijn heilig omdat Manjushri, de bodhisattva van wijsheid en geleerdheid, de heuvel oprichtte waarop de stoepa staat. Swayambhu is een van de oudste religieuze plaatsen in Nepal (van 500 jaar na Christus). Hoewel de site als boeddhistisch wordt beschouwd, wordt de plaats vereerd door zowel boeddhisten als hindoes. Ik ben hier al meerdere keren geweest en nam hiervoor meestal de zij ingang waardoor ik gratis binnen kon komen. Daarna gaan we, via een park, naar een ander deel waar 3 hele grote gouden Boeddha beelden staan.

Rond 16.00 uur gaan we met de bus en tuktuk naar huis. Onderweg koop ik een chocolade taart omdat het mijn laatste avond is in huis van de familie. Manish broer heeft wodka en een fles rode wijn gekocht. Om 19.30 uur staan verschillende snacks op tafel zoals kroepoek, en nog een soort chips, schijfjes komkommer en wortels met een groen sausje, schijfjes appel en gebraden kipstukjes. En daarna komt de dal bhat op tafel. Ik bedank hiervoor want ik heb al genoeg gegeten. Vervolgens komt de chocolade taart op tafel. Ik moet hem aansnijden en verdelen. Manish vader en moeder voeren me dan met een lepeltje van mijn eigen taartstukje ( traditie in Nepal). We praten gezellig na en ik bedank hun voor de geslaagde week die ze mij hebben bezorgd. Ze hebben alles gedaan om het mij naar mijn zin te maken.

DONDERDAG 6 APRIL; KATHMANDU; VAN MANISH HUIS NAAR RUPA EN KESHAP

Vandaag zou ik 50 jaar getrouwd zijn geweest als Henk nog had geleefd. Maar helaas gaat dat feestje aan mij voorbij.

Omdat douchen ook vandaag niet mogelijk is krijg ik van Manish vader een emmer met heet water en een bakje waarmee ik het water over me heen kan gooien. Een aardig alternatief! Na het ontbijt neem ik afscheid van de familie en Manish broer brengt me met de motor naar Koteshwor. Daar bezoek ik de winkel van Manish schoonvader. Hij was verrast om me te zien. Daarna brengt Manoj me naar het huis van Keshab en Rupa, al had ik liever het laatste stuk naar huis gewandeld. Als ik voor de poort sta blijkt hij gesloten te zijn. Ik stuur Rupa een "message" waarna Keshab open komt doen. Rupa ligt ziek in bed heeft koorts en heeft pijn over haar hele lichaam. Ik pak mijn tas uit en zet wat vuil wasgoed in het sop. Daarna ga ik schrijven en lezen op het dakterras.

In de loop van de middag ga ik een stuk wandelen in de omgeving en meteen op zoek naar cadeautjes voor de familie van collega Ramesh in Bhaktapur, waar ik komend weekend op bezoek ga. De avond verloopt rustig.

VRIJDAG 7 APRIL; van KATHMANDU naar BAKHTAPUR

Rupa voelt zich vandaag iets beter en poetst zelfs een beetje haar huis.

Omdat ik vandaag en morgen uitgenodigd ben bij collega Ramesh in Bhaktapur ga ik om 12.00 uur met mijn grote en kleine rugzak lopend naar het Orthopedisch ziekenhuis.

In de keuken staan de kipstukjes al te pruttelen. Ik word bij een aantal patiënten geroepen waar mijn Nepalese collega's niet uitkomen.

Rond 14.00 uur gaan we gezamenlijk lunchen in de keuken van de afdeling. Omdat het vandaag vrijdag is en een vrouwelijke collega afscheid neemt, bestaat de lunch uit stukjes gebraden kip en "beaten rice" (geslagen of platte rijst). Het is altijd gezellig met z'n allen in de keuken. Daarna behandelen we nog een paar patiënten en rijden Ramesh en ik op de motor naar Bhaktapur. We rijden eerst naar zijn fysio kliniek . Hij heeft 2 assistenten die 3 uur 's ochtends werken en 3 uur 's middags en Ramesh is dan deels ook in zijn kliniek, vóór en ná zijn werk in het orthopedisch ziekenhuis aanwezig .De patiënten vinden het heel bijzonder als ik Dr. Francisca de kliniek komt bezoeken en des te meer als hij zegt dat ik erg goed ben. Ook hier vragen patiënten om mijn advies. De patiënten zijn lovend over Ramesh en in zijn kliniek hangt een goede sfeer. Om 18.00 uur gaan we op de motor naar Ramesh huis. Daar woont hij in een grote woning met zijn vader en moeder, zijn broer en schoonzus en hun dochter van 5 jaar, en zijn vrouw en hun dochter van 6 jaar ( d.w.z. morgen 8 april is ze jarig en wordt 6 jaar). Ze is vandaag een beetje ziek, hangerig en heeft lichte koorts. Daarna gaan Ramesh en ik op zoek naar een fiets voor mij, want het plan is om morgen te gaan fietsen van Bhaktapur naar Nagarkot. We gaan naar 2 fietsen winkels, maar in beiden hebben ze geen dames fiets, alleen hebben ze heren mountain bikes met een hoge stang / instap. Ik wil hierop niet fietsen want als ik plotseling moet stoppen ben ik bang dat ik val. Uiteindelijk heeft Ramesh een alternatief voor morgen. Collega Suraj komt me ophalen bij Ramesh huis en dan gaan wij samen met de motor naar Nagarkot.

Ik slaap op een slaapkamer op de 1ste verdieping met een 2 pp bed. 's Avonds gaan we in de gemeenschappelijke kamer zitten met een grote T.V.. Ramesh vader is in het wit gekleed omdat een familie lid is overleden en daarom moet hij 1 jaar witte kleren dragen. De 2 meisjes van 6 en 7 jaar proberen hun geleerde Engels op mij uit: "what is your name, surname, What is your favorite food, vegetables, country" etc. Op de T.V. zien we een video over het "Bisket Jatra festival" wat plaats vindt in Bhaktapur op het Nepalees nieuwjaarsdag ( in 2023 is dat op 14 april).Dan wordt een enorme strijdwagen met de god Bhairav door de straten getrokken van Bhaktapur, eindigend met de wagenslag bij Khalna Tole in Bhaktapur.

Ondertussen verschijnen er schalen met schijfjes wortels, radijs en pinda's op tafel. Ik krijg een glas wijn en de anderen drinken wodka. Daarna komt er een grote schaal met gebraden kipstukjes. (Dit noemen ze hier snacks).Daarna komt de hoofdmaaltijd op tafel nl. dal bhat, maar ik zit vol en bedankt hiervoor. Rond 22.15 uur haakt iedereen af. Ramesh laat mij nog hun hele huis zien bestaande uit 4 verdiepingen en nog een groot dakterras. Daarna ga ik ook naar bed.

ZATERDAG 8 APRIL: BHAKTAPU, NAGARKOT, KATHMANDU

Om 0.7.00 uur klopt Ramesh op mijn deur, want hij vertrekt met 3 vrienden op de fiets naar Nagarkot. Inmiddels heb ik een "message" ontvangen van collega Seraj dat hij me rond 0.9.00 uur komt ophalen. Daarna ga ik me douchen en ontbijten. Ramesh schoonzus heeft voor mij een Westers ontbijt klaargemaakt: 2 sneetjes brood met omelet en koffie.

Beneden in de kamer zitten nu ook Ramesh broer en zijn schoonzus. Zijn broer heeft zijn master studie gedaan in Duitsland, maar ook in Portugal en Argentinië heeft hij gestudeerd. Hij houdt zich nu bezig met het ontwikkelen voor schoon water in Nepal.

En zijn schoonzus is onlangs in Nederland geweest om haar vriendin te bezoeken.

Collega Seraj komt me rond 0.9.15 uur ophalen en we rijden op zijn motor naar Nagarkot (2195 m ) Ramesh en zijn vrienden zitten bij Guesthouse Jungle Crown . We praten even met hun, maar ze moeten al gauw weg. Wij wachten vervolgens op Seraj jeugdvriend en Seraj's vrouw. Daarna gaan we wandelen naar de waterval MUHAN POKARI in Nagarkot. Ik had mijn sandalen aangedaan en had beter mijn bergschoenen aan kunnen doen. Ook had ik last van mijn linker knie waardoor ik niet zo lekker liep. Bij de waterval zijn Ramesh en zijn vriend in het ijskoude water gedoken , maar ik vond het veel te koud. We hebben veel foto's en video's gemaakt. Daar verschijnen nog 3 Franse jongelui die in Azië een aantal landen bezoeken waaronder Nepal. Een van de vrouwen gaat topless het water in, en alle Nepalezen zijn met stomheid geslagen, want in Nepal is dat zeer ongebruikelijk. Daarna zijn we verder gelopen naar de 2de waterval. Daar gaat niemand meer het water in. Op de terug weg loop ik nog even over de nieuwe hangbrug over het ravijn, die met nieuwsjaardag op14 april wordt geopend. Ramesh durft voor geen goud over deze brug te lopen. Daarna lopen we terug naar het restaurant Jungle Crown, waar we gaan lunchen : dal bhat op een zilveren schaal . Lekker en erg verzorgd !

Daarna rij ik met Seraj op de motor terug naar Ramesh huis, terwijl Ramesh zelf terugrijdt op de fiets. Wij zijn iets eerder bij zijn huis. Ik pak mijn rugzak, neem afscheid van Ramesh en zijn familie en rijden naar Kathmandu.

We gaan eerst bij de nieuwe fysio. kliniek van Seraj langs ,want ik wil hem graag zien . Het is een grote kamer met 3 massage banken, een hometrainer en apparaten . Daarna brengt Seraj me naar de "football ground" in Pepsi Cola waar zijn vrouw en jeugdvriend op hem wachten. We nemen afscheid en ik loop naar huis. Ook nu zit de poort op slot en stuur ik een "message" naar Rupa om de poort open te doen. Babu komt dan naar beneden en opent de poort. Dan blijkt dat Rupa nog steeds ziek is en in bed ligt. En Keshab is naar een familielid.

Ik ga op het dakterras zitten tot 17.30 uur, waar ik ga schrijven en lezen.

De 3 zussen van Keshab komen hun moeder( ama) en Rupa bezoeken. Om 19.00 uur gaan we eten. Rupa zit ook aan tafel en eet bijna niets. Ze heeft ook geen smaak. Ik stel voor een corona test te doen , maar ik begrijp de beschrijving niet en daardoor moet ik haar teleurstellen.

ZONDAG 9 APRIL; KATHMANDU - Koteshwor bij RECHINA'S OUDERS

Rupa voelt zich vandaag iets beter, heeft nu geen hoofdpijn meer en haar smaak is terug.

Vanochtend was ik mijn paarse rugzak met de hand. Aangezien het hier nu warm is, is hij op het dakterras snel droog ( i.t.t. in Nederland). Ook ga ik wat cadeautjes kopen voor Regina's ouders ( Manish schoonouders) waar ik eind van de middag naar toe ga. Rond 16.00 uur ga ik lopend naar KOTESHWOR, waar ik met Regina's ouders afgesproken heb bij het politiebureau. Ik volg de route van Maps.Me die gaat via een pad door het landbouw gebied en bouwterrein en langs de landingsbaan van de luchthaven. Ik doe er 45 min. over. Daar aangekomen rijden we op de scooter naar hun huis. Ze wonen in een mooi groot huis met 4 verdiepingen en 2 dakterrassen met potplanten, druiven en tomaten en zonnepanelen. Mijn slaapkamer bevindt zich op de 1ste verdieping. Ik vraag me af wat ze wel niet gedacht zullen hebben toen ze in mijn huis kwamen logeren, wat een stuk kleiner is dan hun huis. Aangezien Regina's ouders ( bijna) geen Engels spreken hebben ze ook een nicht en neef uitgenodigd die alles vertalen van Engels naar Nepalees en andersom. Ze doen alles om het mij naar mijn zin te maken. Regina's moeder, samen met haar zus, bereiden de maaltijd(en) in de keuken . Eest krijg ik koffie met koekjes, en om 18.00 uur een noedelgerecht en om 21.00 uur beaten rice, gebraden kip stukjes, pinda's , groenten en rauwkost. Het smaakt erg goed, maar ze willen alsmaar meer eten op mijn bord scheppen. De tijd vliegt om en we gaan pas om 12.00 uur naar bed.

MAANDAG 10 APRIL: KATHMANDU : Van KOTESHWOR NAAR PEPSI COLA IN KATHMANDU

Om 0.8.00 uur ga ik in de keuken ontbijten. Iedereen is weer aanwezig, incl. de nicht en neef en de zus van Regina's moeder. Het ontbijt bestaat uit gebakken bruin brood met omelet en een Amerikaanse donut, schijfjes komkommer, tomaat en aardbeien van eigen dakterras en koffie. Ook een andere neef komt langs. Deze jongen heb ik 3 of 4 jaar geleden fysiotherapeutisch behandeld in het orthopedisch ziekenhuis wegens zijn voetklachten. Gelukkig zijn die nu over en gaat hij over 14 dagen naar Engeland voor 2 jaar waar hij de master studie bedrijfskunde gaat doen. Een hele uitdaging voor een jongen die nog nooit in het buitenland is geweest. Rond 10.00 uur neem ik afscheid van de familie en loop met Regina's vader mee naar zijn winkel. In die omgeving zijn veel winkels. Ik slaag erin om een cadeautje te kopen voor mijn IJsselsteinse buurmeisje die inmiddels 2,5 maand oud is en een nieuwe kleine rugzak voor mij voor een mooi prijsje. Daarna loop ik weer in 45 min. naar Pepsi Cola waar mijn gastgezin woont. Het is zonnig en behoorlijk warm (28 graden).De ouders van Regina's wilden me met de scooter naar huis brengen , maar daar doen ze mij geen plezier mee. Rupa is blij om me weer terug te zien. Langzaam maar zeker knapt ze op en is weer in staat om de binnenplaats te schrobben. Ik ga verder met mijn reisverslag want het moet af zijn over 2 dagen als ik weer naar huis ga. Na het avondeten praten we over het Hindoeïsme en de diverse goden die vereerd worden. De verhalen die hierover geschreven en verteld worden klinken mij soms ongeloofwaardig in de oren. Ik ben waarschijnlijk te nuchter hiervoor.

DINSDAG 11 APRIL: KATHMANDU

Vannacht had ik weer meer last van mijn linker knie. Dat valt tegen want ik dacht dat het minder werd. Om 0.8.45 uur is al het ontbijt: boekweit pannenkoek, gebakken aardappelstukjes, gebakken ei, fles kalebas en gebakken champignons. Ik krijg bericht dat ik vandaag al online kan inchecken voor mijn vlucht terug naar Nederland. Na dit gedaan te hebben vraag ik Jan, via WhatsApp, of hij me van Schiphol komt ophalen, want dat had hij aangeboden. Daarna was ik mijn fleece jacket en jas met de hand en hang het op op het dakterras. Hier zijn ze in een paar uur droog en thuis duurt dat dagen.

Vervolgens ga ik lopend naar het ziekenhuis om afscheid te nemen van de fysio collega's. Zoals altijd is het gezellig. Ze vragen me met klem om volgend jaar weer terug te komen en beloven me om dan een damesfiets voor mij te huren. Thuis controleer ik mijn Nepal verhalen die ik ga plaatsen op mijn website. Het is mijn laatste nacht dat ik hier slaap.

WOENSDAG 12 APRIL: KATHMANDU

Het was maar een korte nacht, want door problemen met het plaatsen van mijn verhalen op mijn website, ging er heel wat mis. Allereerst moest ik het in tweeën splitsen omdat het te lang was. Daarnaast moest ik het verslag weer helemaal controleren en corrigeren want heel wat woorden waren samengevoegd. Daarom lukte het net vóór 12.00 uur 's nachts om deel 1 te plaatsen. Deel 2 doe ik vanochtend. Hopelijk lukt het ook nog om de foto's erbij te zetten. Verder ga ik vandaag mijn koffer gereedmaken. Rupa heeft voor mij een pittig kruiden mengsel gemaakt om mee te nemen, want daar ben ik gek op. Manish vader zou weer masala thee voor mij maken, maar hij is het waarschijnlijk vergeten, want ik heb nog niets gezien. Verder ga ik kijken of ik nog wat kan kopen van mijn laatste roepies. Ik denk dat ik hiervoor weer naar Koteshwor ga lopen, want daar zijn veel winkels en het is een leuke wandeling daar naar toe. Het wordt vandaag weer warm nl. 29 graden en zonnig. De komende dagen wordt het nog warmer nl. meer dan 30 graden.

Vanavond brengt Keshab me naar de luchthaven waar ik om 22.30 uur moet zijn (3 uur voor de vertrektijd van 0.1.25 uur). En dan ga ik Nepal weer verlaten en mijn eigen huisje opzoeken. Ik probeer wat van het mooie weer mee te nemen, want dan is de overgang niet zo groot

Vluchtgegevens:

• Op donderdag 13 april om 0.1.25 uur ( 's nachts ) vlieg ik van Kathmandu naar Dubai met Flydubai FZ 574. Aankomst in Dubai om 04.45 uur ('s ochtends). 5 uur vliegen. Ruim 3 uur wachten op de volgende vlucht.
• En om 0.8.05 vlieg ik van Dubai naar Amsterdam met de Emiraten EK147, waar ik zal landen op donderdag 13 april om 13.05 uur

TOT SLOT:

Dit waren dan weer mijn belevenissen in Nepal.

Mijn gastgezin wil dat ik met dashain (=een religieus Hindoe feest) dat 24 oktober 2023 begint , terugkom naar Kathmandu. Maar ik beloof niets, tegen die tijd zien we wel.

Voorlopig ga ik thuis eerst nagenieten van deze vakantie aan de hand van de gemaakte foto's en video's. En daarna genieten van de Nederlandse lente en zomer.

Groetjes van Francine