2de verslag: Guatemala (dl.2) en el Salvador 24/1

Hallo allemaal,

Hier is dan mijn 2de verslag. Inmiddels heb ik al twee landen van Centraal Amerika bezocht nl. Guatemala en El Salvador. Als je internet leest behoren ze niet tot de veiligste landen, maar tot nu toe heb ik alleen aardige mensen ontmoet. Reizen in je eentje biedt veel voordelen waarin ik hele mooie momenten heb mogen beleven, maar ik ook een aantal spannende dingen heb meegemaakt ,die God zei dank goed zijn afgelopen .Lees mijn verslag maar

ZATERDAG 24 DEC. : VAN PANAJACHEL NAAR COBAN :

Iets over 7.30 uur pikt de shuttle mij op dichtbij mijn hotel in Panajachel. Het relatief grote busje is maar voor de helft vol.

We rijden via Solola, Chichicastenango , Sacapulas, Cunen naar Coban. Onderweg wordt 1x gestopt voor het toilet en om versnaperingen te kopen. De route is aardig kronkelig en er zitten veel haarspeldbochten in. Aanvankelijk bestaat het landschap uit heuvels, maar ze groeien uit tot ruige bergen en dalen. Heel mooi !!

Het begint ook licht te regenen. Jammer de dag begon zo zonnig in Panajachel maar naarmate we verder naar het noorden rijden wordt het steeds bewolkter. Rond 15.00 uur arriveren we in COBAN. De shuttle stopt in de buurt van McDonald's. Iedereen krijgt 30 min. de tijd om wat te eten. Maar ik zie dat het nog maar 800 m. lopen is naar HOTEL BETHEL. Ik vraag de chauffeur mijn koffer en rugzak te pakken en ik ga lopen naar mijn hotel. Via MapsMe loop ik er naar toe. Maar het klopt niet wat MapsMe aangeeft. Maar door te vragen op straat kom ik er uiteindelijk wel. Hier heb ik een grote kamer met T.V. en een eigen badkamer en toilet en kan gebruik maken van de keuken. Helaas komt er een vieze geur uit de badkamer. Op dit moment ben ik de enige gast in dit hotel.

Daarna ga ik op zoek naar (super) markten en katholieke kerken omdat ik naar de kerk wil met kerstmis. Ik kom eerst terecht bij een overdekte markt , waar de groenten en fruit duidelijk goedkoper zijn dan in Panajachel. Daarna ga ik op zoek naar kerken. Ik vind een kerk op de 9 A Avenida waar vandaag om 19.00 en 21.00 uur een kerstmis is en morgen om 10.00 uur en 19.00 uur. Inmiddels regent het behoorlijk en ga ik terug naar mijn hostel. Ik besluit om morgen maar naar de kerk te gaan. Buiten wordt aardig geknald waar ik nog steeds van schrik.

ZONDAG 25 DECEMBER: COBAN

Ik doe vandaag mijn lange broek aan , want het wordt maar 16 graden en bewolkt en mogelijk een beetje regen en ik wil netjes gekleed naar de kerk i.v.m. kerstmis.

Inmiddels heb ik bericht gekregen dat ik kan deelnemen aan de 5 daagse Mirador trekking van 30 dec. tot 3 januari vanuit Flores, net op tijd om op die dagen mijn hotel boeking gratis nog te annuleren. Daarna ga ik naar de KERKDIENST van10.00 uur in de IGLESIA SAN MARTIN. De kerk is nog niet voor de helft vol. Er staat een kerstkribbe, er speelt een gitarist en een vrouwenkoortje zingt heel vals de kerstliederen. De pastoor geeft de hostie nog in de mond . En er wordt ook nog een jongetje van ca. 5 jaar gedoopt. Dit is waarschijnlijk normaal met kerstmis want ik zag het ook gebeuren in de IGLESIA CATEDRAL en de CALVARIE KERK. De laatste twee zijn mooie oude kerken gebouwd op een heuvel. Het is vrij stil op straat , waarschijnlijk viert iedereen gezellig thuis kerstmis. Wel zijn twee grote moderne winkelcentra open . Helaas begint het weer te regenen en de voorspellingen voor de komende dagen in Coban zijn ook niet zo best. Jammer !

MAANDAG 26 DECEMBER : COBAN:

Het is vandaag 2de kerstdag, maar hier is het geen feestdag en alle kleine winkels zijn weer open. Dit maakt de stad wel wat gezelliger, maar echt toeristische hoogtepunten heeft Coban niet . Het vormt wel de uitvalsbasis voor LANQUIN en SEMUC CHAMPEY, waar ik morgen met een collectief busje van Martinez vervoer naar toe wil gaan. Ik had gelezen dat een dagexcursie €250 zou kosten, maar dat je het best op eigen houtje kon doen. Dus ik laat me daar informeren over de tijd en duur van deze rit .

DINSDAG 27 DECEMBER: vanuit COBAN NAAR LANQUIN en SEMUC CHAMPEY

Inmiddels zijn kamer 10 en 11 bezet, dus ik heb het rijk niet meer alleen in dit hotel.

Terwijl ik in 25 min. naar het minibusje loop, miezert het weer een beetje. Het gammele busje doet er 2 uur over om LANQUIN te bereiken. Een heel stuk is het erg nevelig.

ik ga eerst LANQUIN bezoeken. Het plaatsje is maar klein , er is een markt, een oude kerk, maar de omliggende bergen en woud is erg mooi. Ik zie ook nog een begrafenis langs komen waar heel veel mensen meelopen. Ik ga niet naar de grotten want daar lees ik geen enthousiaste verhalen over, alleen dat het daar koud, donker en gevaarlijk is en dat je door water moet baden met een kaarsje en de vleermuizen om je oren vliegen. Maar ik ga wel naar het NATUURRESERVAAT SEMUC CHAMPEY. Ik had graag vanuit Lanquin willen gaan lopen, maar daar heb ik nu geen tijd voor. Dus ik pak een PICKUP bij de grotten, maar die vertrekt pas als er 25 mensen meegaan. Gelukkig hoef ik niet zo lang te wachten want er gaat een grote Guatemalteekse familie en een paar kinderen uit Costa Rica mee. De weg is heel erg slecht en er wordt veel gelachen en gegild in de achterbak, maar de groene natuur en de kronkelende rivier CAHABON is schitterend. Hij doet 1 uur over een afstand van 10 km. Rond 12.30 arriveren we in SEMUC CHAMPEY. De chauffeur vroeg bij aankomst Q25 , maar bij het kantoor van de minibus van Martinez vervoer hadden ze me gezegd dat het Q10 zou kosten, dus heb ik hem Q10 gegeven en ben weggelopen. De entree van het park is Q50

Eerst loop ik naar de MIRADOR/ UITKIJKPUNT door een half uur trappen omhoog te beklimmen. Vandaar kijk je uit op natuurlijke turquoise kleurige trapsgewijze kalkstenen poelen/ zwembaden die ontstaan zijn boven de ondergrondse CAHABON RIVIER en de steile bergwanden. Een prachtig gezicht. Daarna loop ik de glibberige trappen weer af en ga de POELEN /POZAS van dichtbij bekijken en filmen. Ik ga er zelf niet in , ondanks dat ik zwemkleding mee had genomen. Ik vond ze namelijk niet aantrekkelijk uitzien en te koud bij de lage buiten temperatuur van vandaag .Om 15.30 uur loop ik terug naar het parkeer terrein bij de ingang. Daar staat een pick-up waarmee ik terug kan rijden naar LANQUIN, maar zij vragen ook Q25 , maar ik nu heb geen keuze want anders nemen ze mij niet mee. Als troost mag ik wel naast de chauffeur zitten. Het gaat voorspoedig want ik ben al om 16.20 uur in LANQUIN. Maar daar hoor ik dat de laatste minibus naar COBAN om 16.00 uur was vertrokken en de volgende minibus pas morgenochtend zou gaan. Ik had alleen de keus of een hotel nemen in Lanquin of een tuktuk naar een plaats 20 km verder op voor Q50, want daar zou de bus naar Coban wel nog langs komen. Dus ik heb die tuktuk maar gepakt. Op die kruising ben ik om 17.15 uur en hoor ik van de "locals" aldaar dat de laatste bus om 17.00 uur was langs gekomen en er zou daar geen volgende bus meer komen vandaag. Zij adviseerden me om met een tuktuk naar een plaats verderop te gaan want daar zou ik een taxi kunnen nemen. Dit leek mij geen goede optie want er rijden geen Uber taxi's en het is minstens 50 km rijden naar Coban. Einderaad en half vernikkeld van de kou ga ik maar liften. Er komen niet veel auto's langs maar ik steek bij elke auto mijn duim omhoog. Bij de 3de auto die stopte was het raak. Wat was ik blij ! Het was een man van ca. 37 jaar die eigenaar van een hotel in LANQUIN was en naar COBAN ging waar hij woonde. Het was een sympathieke man die erg geïnteresseerd was. Op een gegeven moment was het zo nevelig dat je maar een paar meter zicht had op de weg. Dat was best eng en gevaarlijk m.n. doordat de weg zo bochtig en donker was. Hij heeft mij vlak bij mijn hotel afgezet. Ik realiseerde me dat het heel anders had kunnen aflopen als ik geen lift had gekregen of bij iemand in de auto was gestapt met kwade bedoelingen. Wat heb ik geluk gehad !

WOENSDAG 28 DECEMBER: VAN COBAN NAAR FLORES.

Om 10.00 uur komt de shuttle van TRANSPAIZ me ophalen. Buiten Coban moet ik overstappen op een andere minibus waar jongelui in zitten die vanuit Lanquin zijn vertrokken en ook naar Flores gaan. ( achteraf had ik beter 3 dagen in Lanquin kunnen boeken i.p.v. Coban). Ik mag weer naast de chauffeur zitten ( dat is het voordeel als je alleen bent). De natuur onderweg is prachtig: groen, veel begroeide hoge heuvels en bergen, veel kronkelende 2tweebaanswegen waar het moeilijk passeren is.

Ik tref ook nog het Duitse stel waarmee ik samen in de pick-up heb gezeten van SEMUC CHAMPEY naar Lanquin. Vlak voor de brug die SANTA ELENA (op het vasteland ) en FLORES (een klein eiland in het PETEN ITZA MEER ) met elkaar verbindt kan men nog gebruik maken van een ATM want op Flores zijn geen ATMs. Daarna rijden we de brug over naar Flores wat het eindpunt van de minibus is, want bussen en minibussen zijn niet toegestaan op Flores, alleen auto's, tuktuks en motors/scooters. Het is inmiddels 17.30 uur en het begint een beetje te schemeren. Maar MapsMe geeft aan dat het maar 7 min. lopen is naar mijn hotel CASA MAYA ITZA . Dat is een meevaller ! Het was wel een nare weg met kinderkopjes en onderbroken stoepen waar het moeilijk rijden is met een trolleytas. Maar ik ben er gekomen. Rosario, de eigenaresse, stond achter de balie. Ik heb met haar vooraf aan de reis veel gecorrespondeerd over de Mirador trekking en de busverbindingen, want het was heel moeilijk voor mij om deze vooraf te boeken. Ik heb een kamer met een 2 pp bed, airconditioner, TV 2 kasten, tafeltje en stoeltje, een gedeelde wc en douche, waar ik waarschijnlijk. alleen gebruik van maak omdat de meeste kamers een eigen badkamer hebben. Er is een keuken die ik mag gebruiken met een ijskast, magnetron, gasfornuis, keukengerei etc. En er zijn 2 terrassen , een beneden en een boven met een prachtig uitzicht op het PETEN ITZA MEER. Het pension is praktisch en sfeervol ingericht en aangekleed..

Inmiddels ben ik flink aan het hoesten, waarschijnlijk ben ik verkouden geworden in Lanquin. Ik kan dit eigenlijk niet hebben 1 dag voor de Mirador trekking.

DONDERDAG 29 DECEMBER: FLORES:

Vandaag ga ik het EILAND FLORES verkennen en SANTA ELENA op het vaste land. Beiden zijn met een lange brug met elkaar verbonden. Zoals ik al schreef is Flores klein, heeft geen grote supermarkten, wel wat hotels en restaurants gelegen aan het water. Ook heeft het een Centraal plein met een Katholieke kerk. Met bootjes kun je ook korte of lange tochten maken. SANTA ELENA is daarentegen een behoorlijke stad met grote supermarkten, ATMs, groenten en fruitmarkten en zelfs een kleine luchthaven.

Het is behoorlijk warm, 28-30 graden. Er is nergens bruin brood te koop alleen wit zoet brood. 's Avonds maak een mijn rugzak gereed voor Mirador trekking die morgen begint en ga vroeg naar bed want morgenochtend om 0.5.00 uur word ik opgehaald voor de trekking

VAN VRIJDAG 30 DECEMBER TOT DINSDAG 3 JANUARI ; 5 daagse El MIRADOR TREKKING

El Mirador is een afgelegen plek, verscholen in de jungle / regenwoud van Petén, nabij de grens van Guatemala met Mexico, waar geïsoleerde MAYA RUINES liggen. Het zijn bouwwerken met geweldige uitzichten , die uit de jungle klimmen. Het zijn de grootste piramides die de Maya's ooit hebben gebouwd.

Het hele complex is al sinds 1929 bekend, maar sinds 2003 wordt er pas echt " werk" verricht. Nog steeds worden tempels uitgegraven en in kaart gebracht. El Mirador was ooit een stad die groot werd, daarna werd verlaten om vervolgens tot een van de grootste Maya steden ooit uit te groeien. Maar om deze verscholen, moeilijk te bereiken Maya stad te bewonderen moet je zo' 65 km lopen in 5 dagen. ( wij hebben het dubbele aantal km gelopen) Je bent compleet afgesloten van de buitenwereld en wandelt door de dichte jungle waar geen mensen leven, er is geen bereik met je telefoon is en er is geen wifi

Het was soms wel afzien m.n. wanneer je door de modder moest baggeren of wanneer je een weg moest banen door het woeste regenwoud. In de week voordat onze trekking begon had het 7 dagen geregend en waren de paden erg modderig geworden en waren kleine meertjes ontstaan. Daar hadden we nog wel behoorlijk last van , maar het was een pineut vergeleken met wat onze voorgangers hadden meegemaakt. Wij hebben 5 dagen droog en zonnig weer gehad. Ook de campings waren primitief . Hier sliepen we in tenten, konden ons " douchen" met een emmer koud water en onze behoeftes doen op een houten kakdoos in de jungle. Maar we werden wel beloond met een stukje weinig bezochte Maya stad met de grootste Maya ruines van Guatemala ( nog groter dan Tikal) . Ook de omgeving is schitterend en de temperatuur was voor mij zalig ( gemiddeld 28 graden, wel erg vochtig).Ook hebben we vanaf diverse piramides prachtige zonsopgangen en ondergangen gezien . We hadden een leuk groepje wat bestond uit 8 personen, in de leeftijd 25-35 jaar: een stel uit Engeland, een stel uit Praag, 2 vriendinnen uit Zwitserland, en een vrouw uit Guatemala ( met Duitse roots). We hadden een geweldig enthousiaste lokale gids Darwin en hulpgids Hector. Hij wist veel te vertellen over het ontstaan van de Maya sites en over bomen en planten met geneeskrachtige werking en over de dieren die hier leven zoals apen, jaguars, wilde varkens en toekans.. Er gingen ook 5 paarden mee die een deel van onze bagage en voorraden droegen. En het eten werd voor ons klaar gemaakt in het kamp waar we overnachten. We moesten wel vaak erg vroeg op, tussen 0.4.30 uur en 0.6.00 uur, daarom lagen we vaak al tussen 20.00 uur en 21.00 uur in bed. Vier dagen hebben we gemiddeld 26 km per dag gelopen en op de 3de dag " slechts" 14 km aangezien we toen de meeste ruines, tempels en Sites hebben bezocht zoals : LA DANTA (70 m. hoog), EL TIGRE, LOS MONOS, LEON, TRES MICOS, GUACCIMAYA COMPLEC, De GREAT CENTRA AKROPOLIS. En op de terugweg hebben we nog de SITE NAKBÉ bezocht , wat waarschijnlijk de oudste Maya site is en FLORIDA. Het was een heel vermoeiende trekking , maar echt de moeite waard.

VRIJDAG 30 DECEMBER: 1STE DAG VAN DE TREKKING: 24 km gelopen

Om 0.500 uur zou ik opgehaald worden bij mijn hotel maar het wordt 0.5.30 uur.

Daarna rijden 3 uur over een onverharde weg van Flores naar het stadje CARMELITA. Onderweg komen we tot 3x toe vast te zitten in de modder, en moest de personen auto ons los trekken. In CARMELITE krijgen we een stevig ontbijt met: scrambled eggs, bruine bonen puree, gebakken banaan, verse kaas en tortilla's

Begin van de hike zou om 0.9.00 uur zijn, maar het wordt 10,30 uur. Het was veel ploeteren door modderige bospaadjes, waarbij je goed moest uitkijken dat je niet uitgleed

Rond 13.00 uur lunchen we bij CAMP EL GUACUTE

Rond 14.00 uur lopen we door naar de Maya stad EL TINTAL waar we rond 16.00 uur zouden aankomen , maar het wordt 17.00 uur omdat 1 van de paarden was gevallen en onze gids Darwin moest helpen. Daar worden we verwelkomt met koffie/thee en meloen en ananas. Vervolgens klimmen we naar de top van de piramide om rond 17.30 uur de zonsondergang te zien. Daarna kunnen we ons " douchen "in een vierkante tent waar een emmer koud water staat. Het avondeten bestaat uit gebakken bloemkool, komkommer, rijst en tortilla's. We slapen in tenten in het kamp van EL TINTAL. In mijn eentje krijg ik de grootste tent. Een mooi aangelegd pad leidt naar de hudo

ZATERDAG 31 DECEMBER: 2DE DAG VAN DE TREKKING: 28 km gelopen (officieel 20 km in 6 uur)

Vroeg op, en om 0.7.00 ontbijten met lekkere tortilla's gemaakt op het open vuur in de kamp-keuken. Op dat tijdstip kunnen we al in een T shirt lopen. We bekijken de Ruines van TINTAL door te lopen door de OUDE MAYAN HIGHWAY die naar EL MIRADOR doorloopt. Onderweg krijgen we nog een heerlijke lunch bestaande uit taco's met rode kool. We moeten ruim 1 uur op Ine wachten omdat zij moeite heeft met klimmen. Rond 16.00 uur komen we aan in het kamp van El Mirador. Hier hangen diverse hangmatten waar we konden uitrusten. De route was vandaag wel langer maar de paden waren minder drassig. Wel moesten ook een beekje oversteken, door over takken te lopen en dat was wel eng met die glibberige bergschoenen. Daarna bezoeken we de Piramide EL TIGRE van 45 m. hoogte. Deze beklimmen we ook via behoorlijk wat traptreden om vandaar uit de zonsondergang te bekijken.We slapen in CAMP EL MIRADOR. Ook hier kunnen we ons " douchen" met een emmer water, maar daarna voel je je wel opgefrist. Na het avondeten krijgen we wijn en tequila omdat het oudejaars avond is. Er is nog een groep in het tentenkamp aangekomen en die drinken te veel alcohol en zijn erg luidruchtig. Wij gaan op tijd naar bed omdat we morgenvroeg weer de ZONSOPGANG willen bekijken

ZONDAG 1 JANUARI : 3DE DAG VAN DE TREKKING: 14 km gelopen

We staan vroeg op om de ZONSOPGANG rond 0.6.00 uur te bekijken. Velen van ons hebben slecht geslapen door het kabaal van de dronken lui in de andere groep

Tijdens het Ontbijt hebben we ze hierop aangesproken en zij verontschuldigen zich , maar ze wisten zelfs niet meer dat ze zich misdragen hadden.

De hele dag hebben we ruines bekeken : LA DANTA, EL TIGRE, LOS MOMOS, LEON, TRES MICOS, GUACCIMAYA COMPLEC, GRET CENTRA AKROPOLIS

De lunch en diner hebben we in CAMP MIRADOR genoten evenals geslapen in de tent

We bekijken weer Zonsondergang bij LA DANTA

MAANDAG 2 JANUARI: 4DE DAG VAN DE TREKKING: 26 km gelopen

Vroeg op en ontbijt .Eerst lopen we naar SITE NAKBE = een grote oude Maya site. We lunchen onderweg bij EL ZOMPOPERO. Vervolgens lopen we terug naar EL TINTAL

Om ca. 15.00 uur komen we aan in EL TINTAL

Na de koffie/ thee en fruit gaan we eerst naar een site ACROPOLIS CENTRAL . Hier zien we weer de nationale boom van Guatemala Ceiba en daarna via een hoge trap lopen we naar de Piramide waarvandaan we om 17.40 een mooie zonsondergang hebben gezien. Daarna het avondeten in het kampen weer vroeg naar bed.

DINSDAG: 3 JANUARI ; 5DE DAG VAN DE TREKKING: 27 km gelopen

Weer vroeg op nl. om 0.5.30 uur

Vandaag , lopen we naar de FLORIDA site . Onderweg een giftige slang gezien, een mooie hangbrug, de nationale boom van Guatemala CEIBA of de kapokboom = de meest heilige boom van de Maya's. Weer veel modderige paden . Hector was bijna de weg kwijt. En ik loop nog met mijn gezicht tegen een uitstekende tak aan. Het was een behoorlijke klap tegen mijn rechteronderkaak. Gelukkig niets gebroken wel een bloedende wond. Daarna naar CARMELITA, waar we aankomen tussen 13.00-13.30 uur. Lunch met bier, rijst , tortilla's en vlees wat we opgegeven hadden op de heen weg

Daarna met een minibus terug naar FLORES. Aangezien de minibus niet het eiland Floris mocht oprijden werden we uitgeladen net na de brug. Inmiddels was het 18.00 uur geweest en donker. Zowel mijn powerbank als mijn mobiele telefoon waren leeg. Dus ik was bang dat ik mijn hotel in het donker niet zou terugvinden omdat ik geen gebruik kon maken van MapsMe. Gelukkig liepen Monica en Jakub met me mee naar mijn hostel. Ik kon weer gewoon mijn kamer 4 gebruiken. Ik was inmiddels wel moe en gaar. Ik had geen zin meer om in het donker op zoek te gaan naar eten. Gelukkig had ik nog een pakje koekjes, sinaasappel en havermout. Om 21.00 ga ik naar bed.

WOENSDAG 4 JANUARI en donderdag 5 JANUARI :FLORES

Het was heerlijk om weer in een lekker zacht en breed bed te liggen. Ik heb dan ook goed geslapen , al werd ik wel een paar keer wakker van mijn heftig hoesten.

Deze 2 dagen doe ik het rustig aan. Heerlijk douchen, mijn vuile kleren wassen evenals mijn modderige bergschoenen. Het is zonnig en 30 graden , dus de was is zo droog.

Ik doe wat boodschappen en laat mijn lokale simkaart opwaarderen.

Zittend op een bankje aan het meer bekijk ik mijn gemaakte foto's en beschrijf mijn belevenissen. Niets moet deze dagen, alles mag.

Mijn periode in Guatemala zit er bijna op want vrijdag 6 januari ga ik met de bus van Flores naar Guatemala-Stad en zaterdag 7 januari ga ik de grens over naar EL SALVADOR. Dus ga ik me daarin verdiepen wat ik daar allemaal ga doen.

Maar donderdagmiddag om 14.30 uur, terwijl ik aan het Meer zit, begint het ineens heel hard te regenen in Flores. De straten stonden blank en er werd hiervan zelfs melding gemaakt op de TV. Gelukkig kon ik schuilen bij een ijs winkel. Na 1,5 uur hielt het regenen op waarna ik nog genoten heb van een mooie ZONSONDERGANG bij het Meer.

VRIJDAG 6 JANUARI: VAN FLORES NAAR GUATEMALA-STAD: 50 km afstand

Om 0.5.00 uur schrik ik wakker van het geknal buiten wat ter ere is van het FEEST TER ERE VAN NIEUWJAARSDAG VAN DE MAYA'S wat alleen in Santa Elena en Flores wordt gevierd. Helaas kan ik dit niet mee vieren want ik vertrek naar GUATEMALA-STAD. Met een tuktuk ga ik naar het busstation en sta hiermee meteen al in de file door een vroege processie in de stad. Pas na 0.8.00 uur komt de bus op het busstation en om 0.8.20 uur kunnen we de bagage inladen. Maar dan beginnen de problemen. Op mijn ticket stond geen stoelnummer . Dat was mij in Panajachel , waar ik het kaartje gekocht had, ook al opgevallen , maar zij zeiden toen dat dat in de bus zou worden geregeld. Ook gisteren toen ik mijn bus ticket aan het loket liet zien , zeiden ze niets, alleen dat ik een half uur voor vertrektijd aanwezig moest zijn. De baliemedewerker gaat dan bellen met het reisbureau en busonderneming. Dit duurt een eeuwigheid en niemand schijnt te weten waar de fout ligt. Uiteindelijk vertrekt de bus, terwijl ik nog bij de balie sta, met mijn koffer en rugzak er in. Dan blijkt dat de bus van 0.8.00 uur vol was en ik de volgende bus kan nemen om 11.00 uur. Een medewerker van de busmaatschappij zegt ,dat ik bij hem achter op de motor moet gaan zitten om mijn bagage op te halen. Maar ik vertrouw het niet en hij gaat alleen met de motor naar de bus die een stuk verderop staat te wachten. Maar hij kan mijn koffer en rugzak niet vinden en hij filmt het bagageruim zodat de baliemedewerker en ik kunnen meekijken, maar de beelden zijn slecht en we komen er niet uit. Ik bid dat ik alsnog met de (vroege) bus mee kan, want wat moet ik zonder mijn bagage en morgen heb ik de bus van Guatemala-Stad naar Santa Ana in El Salvador geboekt. Maar dan wordt mij weer verzocht om achter op de motor van een andere jongen te klimmen om zelf mijn bagage uit de bus te halen. De bus staat 10 min. rijden verder op. Allemaal heel spannend.!

Gelukkig vind ik mijn koffer en rugzak. Dan komt het probleem , hoe krijg ik die koffer vervoert op de motor. De jongen bij wie ik achterop gezeten had heeft de koffer toen voorop tussen zijn benen gezet, en bij de andere motorrijder ( die ik in 1ste instantie geweigerd had) ben ik achterop gaan zitten met mijn paarse rugzak tussen ons in. En zo zijn we teruggereden naar het busstation. Daar hoorde ik dat ik meekon met de bus van 11.00 uur en ik een stoel had ergens in het midden van de bus.

Om de tijd te doden ben ik daar op een bankje gaan zitten en mijn belevenissen opgeschreven in Evernote. Naast me komen wel vreemde figuren zitten: een jongen uit Jamaica zit regelmatig in zichzelf heel hard te lachen, een ander vertelt dat hij uit Nicaragua komt en dakloos is en naar Mexico wil gaan om te werken, maar hij heeft geen geld om de bus er naar toe te betalen. . Een magere hond die op zoek is naar eten.

Ik realiseer me dat ik pas laat in Guatemala-Stad zal aankomen, wat ik niet zo prettig vind. Het is allemaal heel onzeker , ik moet maar afwachten hoe het verder zal gaan. Ik hoop dat God, Henk en mijn geluksring zullen helpen. .

Om 11.15 uur vertrekt de bus en ik heb stoel 15 gekregen. De bus is nog niet half vol, dus er zit niemand naast me. De bus rijdt niet harder dan 60-80 km per uur. Af en toe wordt onderweg gestopt voor te eten en om mensen in en uit te laten stappen

De stoelen zitten goed en er is airconditioning en een wc in de bus. Onderweg krijgen we ook een regenbui. Rond 16.00 uur staan we weer 45 min. stil door wegwerkzaamheden . Het duurt allemaal een eeuwigheid. Het wordt als maar donkerder, ook in de bus en er wordt geen verlichting in de bus aangedaan. Af en toe komen verkopers met koek, snoep en nootjes in de bus. Ook een geestelijke komt het woord van God verkondigen.

Om 22.15 uur komen we aan bij het BUSSTATION in GUATEMALA-STAD in ZONE 1. Ik bel daar meteen een UBUR TAXI . Binnen 10 min. was hij er en het koste me maar ca. Q40= €4,80 en om 23.00 uur stond ik voor MARIANA'S PETIT HOTEL. De eigenaar deed open en ik kreeg weer kamer 6 zoals de vorige keer toen ik op 30 november aankwam. Het voelde als thuiskomen. Ik kon betalen met mijn laatste quetzales. Ik ben gaar en kruip om 23.30 uur in bed. Ik doe mijn oordopjes in want er komen af en toe vliegtuigen over want het pension ligt dicht bij de luchthaven. Eind goed al goed!!

ZATERDAG 7 JANUARI: VAN GUATEMALA-STAD NAAR SANTA ANA IN EL SALVADOR.

In het MARIANA'S PETIT HOTEL krijg ik een lekker ontbijt. Daarna maak ik een ommetje in de wijk die afgezet is en waar je je moet legitimeren om erin en eruit te komen.

Het is vandaag in Guatemala- stad wat bewolkt bij 24 graden ( koeler dan in Flores). Met een UBER TAXI laat ik me naar het Holiday inn hotel brengen voorQ30 = €3,60 waar ik op moet stappen in de PULLMANTUR BUS die me naar Santa Ana in El Salvador zal brengen. Op het kantoor krijg ik labels voor mijn koffer en rugzak, een instapkaart en een immigratieformulier voor bij de grens. Het gaat er professioneel aan toe in de bus. Ik heb stoel 4 gereserveerd en dat is helemaal voorin op de 1ste verdieping. Het doet denken aan de plek waar een piloot zit in een vliegtuig.. We krijgen gratis frisdrank, water, een belegd broodje en een koek. Er staat een file als we de stad uitrijden. De bus rijdt langzaam 60-70 km. De natuur is mooi met bergen en dalen. Hier en daar worden bergen afgegraven voor de weg. Sommige stukken zijn bochtig. Wat een luxe vergeleken met de bus van gisteren. Om 17.30 uur zijn we bij de grens. We moeten eerst uitstappen bij de grens van Guatemala en in het kantoortje het ingevulde migratie formulier afgeven en ik krijg een exit Guatemala stempel in mijn paspoort. Daarna staan we stil bij de grens van EL SALVADOR. Daar wordt eerst onze temperatuur gemeten en vervolgens komen douane beambten de bus in en controleren de paspoorten en ID kaarten. Een jongen wordt uit de bus gehaald . Dit kost tijd en het wordt als maar donkerder. Het is niet meer zover van Santa Ana, maar op deze manier wordt het alsmaar later. Die jongen mag toch mee. Om 18.10 uur mogen we doorrijden. Om 19.00 uur zijn we dan eindelijk bij PUMA SANTA MARIA GASOLINERA op de rotonde van Ahuachapan San christobal of Santa Ana. Dit is een benzine van Puma buiten Santa Ana. AMY, de eigenaresse van mijn pension in Santa Ana, zou me daar op komen pikken met haar auto. We hadden afgesproken dat wanneer ik aan zou komen dat ik haar een WhatsApp berichtje zou sturen. Maar dat lukte me niet ondanks de opgewaardeerde Simkaart. Ik kreeg geen verbinding met haar, zowel niet met de telefoon als met de WhatsApp. Ik vraag hulp bij de tankstation winkel. Zij weten ook geen oplossing. Toen kwam een pompbediende erbij. Hij heeft naar mijn instellingen gekeken en kon er niets aan veranderen . Hij zei dat het een lokaal verbindingsprobleem was. Toen heeft hij Amy's nummer ingebracht in zijn eigen telefoon, en na vele pogingen kreeg hij contact met haar, en kon ik doorgeven dat ik gearriveerd was. Ik was dol gelukkig dat ik haar heb kunnen bereiken, want het lukte mij ook niet om een UBERTAXI te bellen. ( achteraf bleek dat een Guatemalteekse CLARO SIMCARD niet te gebruiken is in El Salvador. Foutieve informatie in Guatemala). We rijden in 15-20 min. naar de HOMESTAY CASA BLANCA TU CASA. Ik krijg nu een kamer op de 1ste verdieping, maar morgen krijg ik een andere kamer beneden. Ik kan gebruik maken van een gezellige keuken met ijskast en ook koffie en thee van het huis. Alleen de badkamer is te bereiken, zowel via mijn kamer als die van de buren en dat vind ik minder prettig. De temperatuur is zalig om nog buiten te zitten nl.21 graden. Rond 22.00 uur ga ik naar bed. Het was weer MIJN DAGJE WEL, MET EEN PROBLEEMPJE , MAAR UITEINDELIJK IS ALLES WEER GOED AFGELOPEN.

VAN 8 TOT 13 JANUARI: SANTA ANA IN EL SALVADOR:

ZONDAG 8 JANUARI; SANTA ANA BEZOEKEN:

Het ontbijt wordt door de 2 zussen Amy en Hanna verzorgd in de keuken van het pension. Het is elke ochtend scrumble eggs, bruine bonen puree, gebakken banaan en fruit. Het is wel gezellig want zo ontmoet je ook de andere gasten . Ik tref hier: Duitsers, Fransen, Engelsen, Canadezen en Spanjaarden. Het is opvallend hoeveel jongelui een halve of hele wereldreis maken van een jaar of nog langer.

Daarna ga ik aan de wandel. Ik bezoek wat TOERISTISCHE PLEKKEN IN Santa Ana. Het is de 2de grootste stad van El Salvador. De mensen zijn Westers gekleed i.t.t. Guatemala, en zijn vaak te dik. Ook hier zijn grote wel en niet overdekte markten zoals de MERCADO MUNICIPAL ANITA ALVARADO, MERCADO CENTRAL DE SANTA ANA ,MERCADO PROVISIONAL. Ik vind het heerlijk om over die markten te struinen. Hier wordt betaald met DOLLARS , al krijg je vaak centavos en cora's terug als munt/wisselgeld. Het is duidelijk goedkoper dan in Nederland. Ook zijn er mooie kerken zoals de kerk EL CARMEN waar een kind wordt gedoopt. Maar de mooiste kerk is de neo gotische SANTA ANA kathedraal uit 1913, al staat hij nu wel in de steigers. Hier wordt zelfs nog de biecht afgenomen. Verder zie ik de de mooie kerken: SAN JUAN DE DIOS en SANTA BARBARA VIRGIN Y MARTIR . Het is hier warm , 30 graden. Terug in mijn pension kan ik in mijn nieuwe kamer nr. 3 op de begane grond betrekken. Ook hier is het warm Gelukkig is er wind van een fan. Als ik ' s avonds een broekrok of T shirt met de hand was, dan is het 's ochtens droog. ' s Avonds zit ik daarom het liefst buiten op het balkon op de 1ste verdieping ( in T shirt)

MAANDAG 9 JANUARI 2023: DE SANTA ANA VULKAAN BEKLIMMEN in het CERRO VERDE NAT. PARK.

Met 2 jonge stelletjes uit het pension nemen we om 7.45 uur gezamenlijk de lokale bus bij het TEXACO POMPSTATION die ons brengt naar BOSQUE DEL TIBET, het beginpunt van de beklimming van de SANTA ANA VULKAAN. Een enkele rit kost maar $ 0,70 en daarvoor zitten we 2 uur in de bus. De bus rijdt wel langzaam over een afstand van 25 km. De bus route loopt omhoog langs het MEER van COATEPEQUE. HET meer is 72000 jaar geleden ontstaan in de krater van een slapende vulkaan. Het is 26 km2, 120 m. diep en 6 km breed. We moeten bij een gids wachten die $ 3 vraagt en verderop moeten we nog eens $6 betalen. We hadden van andere mensen al gehoord dat de route naar de top vrij makkelijk te vinden is en dat je moet proberen om vóór de meute te zijn want anders is het moeilijk hun te passeren. Dit lukt me en ik loop hele stukken alleen waardoor ik extra goed foto's kon maken op de prachtige uitzichtpunten. Onderweg staat ook een uitkijktoren met 4 verdiepingen met een prachtig uitzicht op het meer. Op sommige plekken gaat het pad vrij steil omhoog, maar het is goed te doen door bossen en het rotsachtig terrein. Om 11.15 uur ben ik boven op 2381 meter (hoogste punt in El Salvador). In 2005 is deze vulkaan voor het laatst uitgebarsten. Het KRATERMEER van de SANTA ANA VULKAAN is prachtig blauw-groen. De wanden zijn ruw en heeft ook prachtige kleuren. Ook het zicht op het blauwe water van het MEER VAN COATEPEQUE is mooi. Om 12.00 uur loop ik terug. Dit gaat veel sneller en om 12.55 uur ben ik weer bij de bushalte. Dat was ook wel nodig want de laatste bus naar Santa Ana zou om 13.00 uur zijn. ( hij is wel 30 min. te laat).En In ruim 1 uur zijn we terug in Santa Ana ( bergafwaarts).

In een CLARO WINKEL ga ik uitleg vragen waarom ik met de gekochte Simkaart van Claro in Guatemala niet kan bellen in El Salvador. Daar hoor ik dat ik in elk Centraal Amerikaans land een nieuwe Simkaart moet kopen en dat deze niet te gebruiken is in een ander land. Dus hebben ze me in Guatemala verkeerd geïnformeerd en heb ik voor noppes deze Simkaart opgewaardeerd

DINSDAG 10 JANUARI : VANUIT SANTA ANA NAAR TAZUMAL.

Ik ga vandaag de MAYA's Ruines bekijken in TAZUMAL. Hiervoor moet ik bus lijn 218 hebben. Het is zeker 20-25 min. lopen naar deze bushalte. Het is 15 km rijden , duur 40 min, prijs $0,30. DE MAYA RUINES zijn gesticht in 5000 jaar voor Christus en verlaten rond 1200. Ze bestaan uit een balveld, een hoofd piramide, een Colonne gebouw, oratorium en 2 tempels. De entree voor buitenlanders is $5 ($1 voor de lokale bevolking). Ze zijn prachtig gerestaureerd , maar na een half uur heb je ze wel gezien. Daarna ga ik nog wat parken en kerken bekijken zoals de TEMPLO COLONIAL DE SANTIAGO APOSTOL en de CALVARIE KERK. Daarna loop ik door het stadje HALCHUAPAN en over de geweldig grote binnen en buiten markt. Er is nog een PARQUE ARQUELOGICO, maar dat heb ik niet bezocht

Vervolgens loop ik naar LAGUNA CUZCACHAPA , wat van oorsprong een vulkaan Iliopa was, het is 1 km2 groot, 10-11 meter diep,700 meter hoog, 22 graden. Ik maak eerst een rondje om het meer en ga vervolgens aan de waterkant zitten.

Het is wel warm maar bewolkter dan gisteren. Rond 14.45 uur stap ik op. Ik loop terug naar de bushalte. Bus 218 komt al snel. Maar in Santa Ana moet ik nog 30 min. lopen naar mijn hotel. Daar krijg ik BRUINE BONEN SOEP van de bonen die ik van mijn tortilla vriendin heb gekregen.

WOENSDAG 11 JANUARI: VANUIT SANTA ANA : LA RUTA DE LAS FLORES.

Vandaag ga ik een stukje van LA RUTA DE LAS FLORES doen. Dit is een route over het APANECA -Llamatepea-gebergte waar 6 steden aanliggen met bijzondere tradities, geschiedenis en gastronomie. Ik heb de 2 mooiste plaatsen bezocht aangezien ik er niet meer dan 1 dag voor heb uitgetrokken en gebonden ben aan de bus verbindingen.

Eerst neem ik bus 210 naar AHUACHAPAN( 37 km , $0,50 ) en daarvandaan de bus naar CONCEPCION DE ATACO. De gele bus staat al klaar. De afstand is 12 km en kost maar $0,38 en duurt ca.45min. CONCEPCION DE ATACO is een gezellige plaats met prachtige kleurrijke muurschilderingen. Ik bezoek de CALVARIE KERK en LA CRUZA op een heuvel met een mooi uitzicht op de stad. Daarna de IGLESIA DE LA INMACULADA en PARQUE FRAY RAFAEL. Het is duidelijk te zien dat het plaatsje veel toeristen ontvangt mn in het weekend. Daarna bezoek ik een vestiging waar men KLEURRIJKE STOFFEN MAAKT OP

PEDAALAANGEDREVEN WEEFMACHINES. Deze zaak verkoopt ook veel aparte schilderijen en aparte souveniers.

Om 12.30 uur pak ik de bus naar JUAYUA , 17 km van Concepcion. Ook nu bof ik want de bus komt er al aan . Deze kost 2 cora = $0,50. Een andere busreiziger wijst me de weg naar de bushalte van de groene bus 238 naar Santa Ana. Deze bus gaat alleen maar om 14.00 en 16.00 uur (laatste) Ik bezoek hier de IGLESIA SANTA LUCIA JUAYUA. met het zwarte christus kruis (feestdag 15 januar). Daarna loop ik naar verschillende parken en kerken en een kerkhof met kleurrijke kruisen. Dit plaatsje staat mn in het weekend bekend om zijn gastronomisch festival. Helaas zijn de watervallen van los chorros de la calera en laguna van las ranas te ver om te lopen. Om 16.00 uur pak ik de laatste bus terug naar Santa Ana. Hij doet er bijna 2 uur over. Ik ontmoet nog een Duits meisje die ik help bij het zoeken van haar hostel. Inmiddels is het donker geworden, daarom loop ik extra flink door. Ik ga nog wel bij mijn "vriendin" tortilla's halen.

.

DONDERDAG 12 JANUARI: SANTA ANA:

Vandaag zoek ik mijn vermaak dicht bij huis op .

Eerst loop ik naar het CRUZ / KRUIS, boven op de berg. Het is een half uur lopen, maar het lukt mij niet om via die kant bij het kruis te komen. Uiteindelijk lukt het me wel om een pad naar boven te vinden aan de andere kant van de heuvel.

Het pad is vrij steil maar goed te doen. Na 20 min ben ik bij het KRUIS met een mooi uitzicht over de stad.

Daarna loop ik de berg weer af en loop door naar het PARQUE RECREATIVO SIHUATEHUACAN . Dit is een park met een zwembad , toilethokjes en een restaurant. Als buitenlander moet ik $3 betalen maar de lokale bevolking maar $1.

Het is een mooi zwembad met een fontein in het midden. Het kleuterbad ligt droog. In het begin is het water koud maar als je er eenmaal doorheen bent gaat het wel. Het is er vrij rustig, maar de meeste Salvadoranen komen hier om te picknicken aan houten banken en stoelen (geen gazon en ligstoelen wat wij gewend zijn)

Daarna ga ik in het CENTRUM van de stad pinnen. Bij deze BAC ATM was het niet druk, maar elders heb ik wel een rij wachtende mensen zien staan. Per keer kun je hier maar $250 opnemen en daarover met je nog bijna $10 transactiekosten betalen.

Op de terugweg koop ik nog 2 vlaatjes die ik cadeau ga geven aan mijn " tortilla vriendin" en mijn "hotel eigenaren "omdat het zulke bijzondere mensen voor mij waren tijdens mijn verblijf in Santa Ana. Het is al weer mijn laatste dag hier en morgen vertrek ik naar San Salvador

VRIJDAG 13 JANUARI: VAN SANTA ANA naar SAN SALVADOR:

Om 9.15 uur brengen Amy en haar zus me met de auto naar de opstapplaats van de TUDO BUS 201 die me naar SAN SALVADOR brengt. De bus staat er al en en ik kan zo instappen. De bus doet 1,5 uur over 60 km en kost $2. Om 11.00 uur stap ik uit op de TERMINAL DE OCCIDENTE in SAN SALVADOR. Een aardige man zet de koffer uit de bus. Daarna neem ik een micro busje lijn 4 (para Universidad technologica) die aan de voorkant van de terminal stond. Ook hier kan ik zo instappen. Deze kost 2 cora's en de afstand naar het hotel is ca.. 4 km. Ik bof wel met die goede aansluitingen.

Om 11.30 uur ben ik bij HOTEL BELLA LUZ centro historico .

Ik heb een relatief kleine kamer van 12m2. Het is er warm, het heeft geen ramen, wel een fan, een oude TV die het in het begin laat afweten, een eigen badkamer met w.c en een koude douche. Het drinkwater moet je zelf kopen , maar de koffie is gratis. Gelukkig is er een binnenplaats met een open dak waar ik in ieder geval 's avonds kan zitten. Helaas is er geen keuken. Rond 14.00 uur ga ik op stap om de bezienswaardigheden van San Salvador te bekijken. Als ik naar het centrum loop via de CALLE ARCE en AVENIDA DELGADO kom ik al vele kraampjes met fruit , noten en groenten tegen. Ook bevinden zich enorm veel restaurants met ongezond eten ( frites, pizza's, hamburgers, belegde broodjes etc.).De PLAZA CIVICA of DE PLAZA GERARDO BARRIOS is een mooi plein met DE KATHEDRAAL VAN SAN SALVADOR en HET NATIONAAL PALEIS en een STANDBEELD VAN GERARDO BARRIOS . Op een ander plein MORAZON ligt het NATIONALE THEATER die ze momenteel aan het schilderen zijn. Op de PLAZA DE LIBERDAD staat het Monument a los PROCERES. Hier wordt door oudere dames gedanst op de muziek gespeeld door oudere mannen. Het is bijzonder hoe ze zich uitgedost hebben en hoe ze vol overgaven dansen. Dit schijnt elke dag hier plaats te vinden. Daarna loop ik nog door een aantal wel en niet overdekte markten, die ook hier overal te vinden zijn. Heel gezellig !

's Avonds breng ik lezend en schrijvend door op het open binnenplaatsje en breng alleen slapend de nacht door op mijn warme kamer met de fan aan.

ZATERDAG 14 JANUARI: VAN SALVADOR NAAR PARQUE BICENTENARIO

Vandaag loop ik 7 km naar PARQUE BICENTENARIO. De route daar naar toe is niet echt bijzonder. Het is wel warm, maar dank zij een behoorlijke wind is het goed te doen .

Het park maakt deel uit van het bosreservaat El Espino, en is een beschermd natuurgebied. Het heeft fietspaden en voetpaden en picknick plaatsen. Het heeft een oppervlakte van 91 ha.. Je kunt er heerlijk rond wandelen via de ecopaden . Er groeien ook hele grote bamboe struiken. Na daar 2 uur rond gewandeld te hebben loop ik terug en bezoek nogmaals de mercado central waar het gezellig druk is.

ZONDAG 15 JANUARI: SAN SALVADOR - JOYA DE CEREN

Vandaag ga ik de Maya stad JOYA DE CEREN bezoeken.

Hiervoor moet ik eerst naar terminal de buses oriente (45 min. lopen ( 3,5 km). waar ik het microbusje 108 moet pakken die me naar JOYA DE CEREN brengt in 1 uur ( 33 km , $0,75). Om 11.30 uur stap ik voor het Archeologisch park uit dat onder UNESCO valt. Als buitenlander moet ik $10 entree betalen en de lokale bevolking maar $1. Eerst bezoek ik het museum. Daar lees ik dat dit gebied van de VALLEE DE ZAOTITAN van 650 tot 1917 na christus door vulkaan uitbarstingen getroffen is. Er zijn mooie keramische potten en schalen gevonden uit die tijd. Op deze site kun je vooral zien hoe het dagelijkse leven eruit zag van de gewone mensen van een Meso-amerikaanse agrarische gemeenschap gedurende de MAYA KLASSIEKE PERIODE, in de 7de eeuw voor christus. Zo zie je daar opgegraven huizen , keukens, sauna's ( temazcals ) en woningen van sjamanen in een ceremonieel centrum. Het is echt het geld waard. Daarna was ik van plan om naar SAN ANDRES te gaan. Hier zouden mooie PIRAMIDES staan. Volgens de portier van het archeologisch park Joya de Ceren zou ik het microbusje 108 terug moeten pakken en uit moeten stappen bij San Andres. Het busje was overladen vol dus ik kon het niet aan de buschauffeur vragen. Maar op een gegeven moment zie ik op MapsMe dat de afstand tot San Andres steeds groter werd. Ik vraag aan een jongen in de bus die zegt dat ik bus 100 had moeten hebben en dat ik nu terug naar SAN SALVADOR ging. Jammer , dus vandaag geen San Andres!

Ik stap weer bij de terminal de buses oriente uit en loop 4 km naar MERCADO CENTRAL. Onderweg loop ik nog door het mooi aangelegd familie park CUSCATLAN. De markt is eindeloos groot, zelfs op zondag. Allemaal met dezelfde groenten, fruit en kleding. Daarna ga ik heerlijk schrijven en lezen op de PLAZA GERARDO BARRIOS, waar ook de Cathedral en Nationaal paleis aan ligt. Ook loop ik weer naar de PLAZA LIBERTAD waar op 3 plaatsen gedanst wordt op de muziek van een bandje. Heel gezellig en lekker druk !

MAANDAG 16 JANUARI : SAN SALVADOR - NAAR DE SAN SALVADOR VULKAAN: EL BOQUERON

Vandaag ga ik met het openbaar vervoer naar de DE SAN SALVADOR VULKAAN: EL BOQUERON. Eerst neem ik bus 101 D naar SANTA TECLA. Hij kost $0,20 en de afstand is 10 km en hij doet er 45 min. over. Daar aangekomen zegt de chauffeur waar ik bus 103 kan nemen. Daar kan ik in in de laadbak van een pick-up 103 stappen waar de mensen staande mee vervoert worden. Je moet je wel stevig vasthouden aan de stangen want de weg is bochtig en soms onverhard. Ik ben de enige buitenlander. Het is 11 km, duurt ook 45 min. en kost 2 cora's , maar daarvoor brengt hij me wel naar de ingang van het NATIONAAL PARK BOQUERON ( entree $2) Hier loop ik via wandelpaden en houten trappen naar boven. In 30 min. ben ik al op het hoogste punt van de SAN SALVADOR VULKAAN. Het is een stratovulkaan, heeft een hoogte van 1.893 m., en een opp. van 110m2. De krater is bijna gevuld met een relatief nieuwere Boquerón-vulkaan.

De Boqueron vulkaan De laatste uitbarsting was in 1917 , toen was er ook een aardbeving, en er stierven ongeveer 1.050 mensen , maar ik had meer zin om te lopen. En dat wat een goede beslissing want de route over bijna 10 km ging vnl. bergafwaarts ,over vnl. onverharde wegen en door een koffie plantage. Ik kwam bijna niemand tegen. Twee momenten waren wel spannend nl. toen ik door een opgedroogde rivierbedding moest lopen met veel stenen en toen ik een aangelegde glijbaan van een pretpark moest oversteken wat eigenlijk verboden was. Om 15.30 uur was ik weer in Santa Clara en kon ik de microbus 42 terug nemen naar San Salvador. Omdat ik het centrum met de markten en plaza's zo gezellig vind, ben ik daar in de buurt uitgestapt om nog een rondje te lopen voordat ik terug ga naar mijn ongezellige hotel, want ik wil niet in het donker over straat lopen , al voel ik me hier wel veilig. In totaliteit heb ik vandaag ruim 21,5 km gelopen.

DINSDAG 17 JANUARI : SAN SALVADOR ; NAAR SUCHITOTO

Vandaag ga ik naar SUCHITOTO. Ik moet hiervoor eerst buslijn 29 pakken, ( $0,20, 8 km) die me brengt naar Terminal de Oriente Nuevo Amenecer, en daar neem ik de bus 129 naar SUCHITOTO. De tocht duurt 1,5 uur omdat hij overal stopt om mensen in en uit te laten , en de afstand is 40 km. Vooral bij San Martin wordt het druk. SUCHITOTO is een van de best bewaard gebleven koloniale steden , gelijkend op Antigua in Guatemala, waar de straten ook geplaveid zijn met kinderkopjes ( en het lopen bemoeilijkt). De IGLESIA SANTA LUCIA , gebouwd in 1853, is een mooie kerk aan het CENTRALE PLEIN . Het plaatsje staat ook bekend om zijn INDIGO. Indigo is een natuurlijke kleurstof die wordt gewonnen uit de Xiquilite-plant. Het was een heel belangrijk element voor de Maya's omdat ze het gebruikten voor magische/religieuze rituelen, als medicinale plant, voor aardewerk en om te schilderen. Je kunt hier een workshop volgen, maar dat heb ik niet gedaan. Ik heb door de leuke straatje geslenterd en op verschillende plekken genoten van het mooie uitzicht over het MEER VAN SUCHITLAN (. Voor het uitzicht bij de Rots moest ik wel 2x 4 km lopen en wat hindernissen overwinnen want boeren hadden op bepaalde stukken een hekwerk geplaatst om te voorkomen dat hun koeien zouden ontsnappen. Het was erg warm in Suchitoto. Om 15.45 uur neem ik het microbusje 140 terug naar de Terminal de Oriente Nuevo Amenecer in San Salvador. En vandaar pak ik bus 29 naar het centrum van de stad. Zeven km. vóór de stad stonden we al in de file, waardoor de totale rit weer 2 uur duurde en ik voor een deel moest staan.

WOENSDAG 18 JANUARI: SAN SALVADOR:

Vandaag blijf ik thuis d.w.z. in mijn hotel en in de stad SAN SALVADOR, want ik wil me voorbereiden op de busreis van San Salvador naar MANAGUA IN NICARAGUA. Dit is een een lange reis van ca. 12.00 uur, via Honduras, met de TICA BUS . Hiervoor moet ik vroeg uit de veren want de bus vertrekt morgenochtend om 05.00 uur, maar ik moet om 0.4.15 uur al op het busstation SAN CARLOS zijn, waar ik eerst naar toe moet met buslijn 29. Gelukkig stopt die vòòr het hotel en rijdt hij al zo vroeg

Daarnaast had ik me voorgenomen om mijn 2de verslag op mijn website te zetten, maar dit kost tijd want de hele tekst wil ik wel eerst op fouten gecontroleerd hebben. Hopelijk kan ik ook nog wat foto's erbij zetten. Dus vanavond ga ik op tijd naar bed. Hopelijk kan ik goed slapen

BIJZONDERHEDEN VAN EL SALVADOR:

• De mensen dragen Westerse kleding ( niet die fleurige kleding als in Guatemala)
• Alle kleine winkels zijn afgesloten met een hekwerk en er is slechts een kleine opening waardoor ze hun spullen verkopen. Dit dateert nog uit jaren terug toen El Salvador gevaarlijk was en er veel overvallen waren
• De mensen zijn wel vriendelijk en hulpvaardig , maar ze ogen veel stugger en norser dan de Guatemalteekse mensen. Ze hebben meer overeenkomsten met Westerse mensen.
• Ook hier is de benzine duur nl. $4 per liter, maar desondanks rijden er veel auto's , maar ook veel bussen. En staan vaak in de file in de stad.
• De meeste mensen weten precies welke bus je naar bepaalde plekken brengt.
• Ze groeten met buenas ( nooit met buenas dias / tardes / noches.)
• Groenten en fruit zijn goedkoop.
• Ook het reizen met lokale bussen is erg goedkoop. Ze tonen vaak wel veel gebreken en rijden vaak schokkerig. Maar ze rijden frequent en zijn beter dan in Guatemala
• In deze bussen stappen vaak verkopers in met fruit, gebakken frites, telefoon kabeltjes, plastic zakjes gevuld met limonade, en met allerlei frutseltjes.
• Overal zijn grote en kleine markten.
• Het leven speelt zich vnl. buiten af. Overal is muziek, zijn kraampjes en lopen mensen. Dit kan ook, want dag en nacht is de temperatuur aangenaam en kun je in je T shirt lopen.
• Van mei tot september is het regenseizoen. Dan zijn er buien die de weg onderwater water zetten. Maar ook dan is het niet koud.
• Vaak zie je arme mensen langs prullenbakken lopen op zoek naar etensresten.
• 's Avonds rijden vaak bakfietsen met geluidinstallaties door de straten van Santa Ana om fruit en groenten te verkopen .
• Ook hier wordt weinig gerookt, maar wel veel ongezond gegeten ( snoep, wit brood, frites, mayonaise, ijs, pizza)
• Ik kom weinig buitenlandse toeristen in El Salvador tegen.

Dit was dan weer mijn 2de verslag. Het is weer een lang verhaal geworden , maar dat krijg je als je veel beleefd. Dus Guatemala en El Salvador zeg ik " good bye" en ga verder in Nicaragua in mijn volgende verslag. Zoals jullie inmiddels weten vind ik het ook altijd leuk om wat van het thuisfront te horen, dus schroom niet om een reactie te plaatsen of me te appen of een e-mail te schrijven. Vergeet niet dat er een tijdsverschil is van 7 uur. ( in Nederland is het 7 uur later dan in Centraal Amerika)

P.S. dit verslag is de gecorrigeerde versie , want bij mijn vorig verstuurde verslag ,zijn weer heel veel woorden samengevoegd ( fout van mijn website)

Groetjes van Francine